Mij buurtwinkel

In deze snel veranderende wereld is het gemakkelijk om je eenzaam te voelen.
Met de opkomst van nieuwe technologieën, online winkelen en sociale media—die vaak weinig "sociaal" zijn—trekken we ons steeds meer terug in onszelf. Ironisch genoeg voelen we ons, ondanks meer digitale verbindingen, vaak geïsoleerder.

Een van de redenen waarom ik mijn online winkel ben begonnen, is om me te onderscheiden van de massa, van de grote spelers en immense structuren. Mijn winkel behandel ik als een ouderwetse buurtwinkel, waar je vroeger meerdere keren per dag naartoe ging voor van alles en nog wat. De winkelier kende je, was een vriend, en het ging niet alleen om verkopen, maar ook om even een praatje maken.

Zonder opdringerig te zijn, wist hij vaak veel over je. Hij deed zijn werk nederig en probeerde, net als jij, te overleven. Misschien niet allemaal, maar velen dachten toen nog niet aan winstmaximalisatie; ze wilden gewoon leven in en voor de gemeenschap.

Dit is precies wat ik nastreef met mijn winkel: beschikbaar zijn, helpen, adviseren, iets nieuws en tegelijkertijd iets ouds creëren. Toen ik jong was, verwierp ik, net als velen, het oude in de zoektocht naar iets nieuws en beters. Maar je kunt niets echt verbeteren zonder eerst goed te begrijpen wat er was. Het negeren van het verleden is juist een zekere weg naar mislukking.

Zelfs Blues, mijn kat, is het daarmee eens en hij heeft een neus voor deze dingen

Met een blik op het verleden en een oog op de toekomst werk ik aan mijn kleine onderneming. Als je al klant bent, weet je dat ik moderne technologie gebruik,

maar ik probeer ervoor te zorgen dat die technologie mij niet gebruikt. Ik wil meer zijn dan zomaar een online verkoper.

Hierdoor zal ik waarschijnlijk nooit gigantisch worden, maar eerlijk gezegd streef ik dat ook niet na. Ik ben al tevreden als ik mijn kleine winkel draaiende kan houden.

PS: Zelfs Blues, mijn kat, is het daarmee eens en hij heeft een neus voor deze dingen. Daarom zie je hier zijn foto.